Refrein:
Al 2 x 11 jaor op ein riej,
heurt de leedjesaovendj d'r bie.
Eeder jaor sjoenkelt groot en klein,
mit, det kan in Lin allein.
Al 2 x 11 jaor zinge veer,
van Wiebölle Kiek dao, dao is d'r weer.
Dao is maar ein dörp wao det kin,
en det is bie os in Lin.
't Begos mit det kan in Lin allein,
det vonje veer sjoon, det vonje veer fijn.
Jaore later deej ederein zien auge toe,
en druimde van Wie! Waat! Hoe!
Wie aojer, jao wie gekker,
det geldt van Kuulkop toet Kwekker.
Zoes geer weit zeen veer oet Lin,
en höbbe 't nao oosse zin.
Veer houwde veur 't eers op de kis,
mit Carnaval is 't sjoonste waat d'r is.
Veurig jaor ging Lin draan,
mit 't leedje van de kirktorehaan.